Biegunka u psa: objawy i leczenie

Każdy opiekun psa pragnie, by jego pupil cieszył się zdrowiem. Czasami jednak rzeczywistość jest inna… Skąd wiedzieć, kiedy biegunka wymaga konsultacji z lekarzem weterynarii? Co podać na biegunkę? Jakie są przyczyny rozwolnienia u psa? W tym artykule omówimy sobie te kwestie, aby właściciel był w stanie spokojnie reagować w trakcie kryzysu. 
Zapraszam do lektury! 

Co to jest biegunka? 

Biegunka u psa definiowana jest jako:

  • Zwiększona częstotliwość defekacji.
  • Zwiększona masa kału.
  • Zmiana konsystencji oddawanego kału.

Aby stwierdzić biegunkę, należy najpierw poznać, co jest normą dla naszego pupila. Zależy ona od wielkości zwierzęcia, jego diety, stanu nawodnienia i wielu innych czynników. Właściciel ma więc nieprzyjemne zadanie przyjrzeć się temu, co wychodzi tylnymi drzwiami... Nie chodzi oczywiście o to, by panikować, jeśli danego dnia pies odda kał trzy razy zamiast dwóch, ale należy go obserwować i zastanowić się, czy na przykład zmieniliśmy coś w jego diecie lub czy nie został narażony na stres.

Uwaga! Zmiany konsystencji kału na półpłynną lub wodnistą, zmiany koloru, domieszka krwi, śluzu czy nieprzyjemny zapach, to wskazania do umówienia wizyty u weterynarza! 

Biegunka ostra i przewlekła

Te dwa pojęcia możemy usłyszeć w gabinecie weterynaryjnym lub znaleźć w różnych artykułach na temat biegunki. Najprostsze rozróżnienie dotyczy czasu trwania rozwolnienia u psa. Podręcznikowo przyjmuje się, że ostra biegunka trwa do dwóch tygodni, a dłuższą określa się już jako biegunkę przewlekłą. Biegunka ostra zazwyczaj ma gorszy przebieg i wywołana jest przez infekcje wirusowe, bakteryjne lub pasożytnicze. Biegunka przewlekła może wyglądać w nieco mniej przerażający sposób. Kał będzie bardziej uformowany, być może oddawany rzadziej. Taka biegunka zazwyczaj jest związana z nietolerancjami pokarmowymi.

Najczęstsze przyczyny biegunki u psów

Wiemy, że biegunka może towarzyszyć łagodnym i ciężkim zaburzeniom. Uspokajam jednak właścicieli – w praktyce klinicznej przeważająca liczba przypadków dotyczy
łatwych w diagnozie i leczeniu zaburzeń.

Wspomnieliśmy o kilku możliwościach, ale zbierzmy teraz wszystkie opcje w czytelną listę:

  • Nietolerancja lub alergia pokarmowa – odpowiedzialny opiekun będzie wiedział, czym karmi pupila. Znajomość składu karmy oraz podawanych smakołyków jest kluczowa, ponieważ psy, tak samo, jak ludzie, reagują na wiele substancji. Ponadto podawanie „ludzkiego” jedzenia, jak resztki ze stołu, parówki, pasztety i szynki, stanowi ryzyko dla zwierzęcia.
  • Choroby pasożytnicze – psy mogą złapać takich „pasażerów na gapę”, jeśli zjadają trawę, odchody innych zwierząt lub nawet padłe zwierzęta. Część z tych pasożytów może być groźna dla człowieka, dlatego zaleca się regularne badanie kału pupila, nawet jeśli nie ma on biegunki.
  • Infekcje bakteryjne i wirusowe – mogą pojawiać się wtórnie, na przykład po terapii antybiotykowej, która w bardzo szybki sposób może zaburzyć naturalną równowagę mikrobiomu jelitowego. Mogą być również skutkiem dostania się patogenu do przewodu pokarmowego wraz z pożywieniem lub wodą. Z kolei biegunka u szczeniąt może wiązać się z parwowirusem lub nosówką. Bardziej znane czynniki bakteryjne biegunki u psów, to na przykład Salmonella, E.coli czy Clostridium.
  • Zatrucia – mogą wywoływać zarówno biegunkę, jak i wymioty. Mogą być wywołane przez leki, rośliny trujące, pokarmy nietolerowane przez psy, różnego rodzaju trutki (na szczury, na ślimaki) oraz inne substancje chemiczne.
  • Biegunka na tle nerwowym – tak! Również u psów możemy zaobserwować rozwolnienie i bóle brzucha spowodowane stresem.
  • Choroby narządowe – w których biegunka jest „efektem ubocznym”; należą do nich choroby wątroby, trzustki, tarczycy oraz różnego rodzaju nowotwory.

Domowe sposoby wsparcia biegunki u psa

Zanim udamy się do weterynarza, możemy spróbować ulżyć pupilowi samodzielnie. Oczywiście w przypadku dużej bolesności, apatii lub obecności krwi, nie należy odkładać wizyty. Jeśli jednak zwierzę ma lekką biegunkę, to pomocne może być wiele naturalnych substancji.

W tym akapicie omówimy również często pomijane przez lekarzy czy opiekunów kwestie, takie jak łagodzenie bólu i napięcia mięśni przewodu pokarmowego.
W trakcie biegunki zwierzak traci wodę wraz z elektrolitami, może mieć zagazowany i  tkliwy brzuch czy też odczuwać skurcze mięśni gładkich, budujących jelita. Leczenie biegunki skupia się zatem na tych właśnie elementach. 

Oto najlepsze sposoby:

  • Głodówka – najprostsza metoda uspokojenia przewodu pokarmowego. Zaleca się dobę przerwy w podawaniu jedzenia. Tyczy się to wszystkiego – smakołyków, gryzaków, karmy. Po głodówce należy wprowadzić niewielką ilość karmy podstawowej i obserwować, jak na nią reaguje pupil.
  • Zagęszczenie kału i wiązanie toksyn – w tym celu można zastosować pasty zawierające substancje zdolne do pochłaniania nadmiaru wody w świetle przewodu pokarmowego i wiązania toksyn. Sprawdzi się tu DiarControl, który dzięki zawartości pektyn i bentonitu zagęszcza kał. Znajdujące się w składzie preparatu taniny mogą łagodzić biegunki poprzez reakcję z białkami błon śluzowych, co zmniejsza stan zapalny i ogranicza wydzielanie płynów  oraz mogą zmniejszać przepuszczalność błony śluzowej jelit. Pasta zawiera również węgiel aktywny, który wiąże toksyny obecne w przewodzie pokarmowym.
  • Nawodnienie organizmu – należy zapewnić psu dostęp do świeżej, czystej wody. Jeśli biegunka była intensywna i wodnista, można podać elektrolity dostępne w aptece bez recepty. Zwierzak może jednak nie chcieć ich przyjąć ze względu na smak, dlatego lepszym rozwiązaniem jest stosowanie preparatów przeznaczonych dla psów, w formie pasty lub żelu. Jednym z nich jest wcześniej wspomniany DiarControl, który zawiera chlorek sodu oraz chlorek potasu, czyli właśnie elektrolity.
  • Ulżenie w bólu brzucha i rozkurczenie mięśni gładkich – w tym celu warto sięgnąć po GastroControl. Dzięki zawartości prawoślazu preparat tworzy powłokę na błonach śluzowych przewodu pokarmowego, co złagodzi nieprzyjemne objawy po zatruciu. Z kolei obecność melisy i rumianku pomoże uspokoić perystaltykę jelit oraz korzystnie wpłynie na procesy trawienne.
  • Wsparcie regeneracji mikroflory jelitowej – skuteczne będą wszelkiego rodzaju substancje probiotyczne (bakterie gotowe do zasiedlenia jelit) oraz prebiotyczne (wykorzystywane przez mikroflorę jelitową). Można zastosować preparat ImmuneControl, który zawiera nie tylko bakterie probiotyczne, ale również kwas masłowy, fruktooligosacharydy, mannooligosacharydy, cynk czy pektyny. Wszystkie te substancje wspierają regenerację jelit (nabłonka oraz kosmków jelitowych) i promują wzrost prawidłowej mikroflory jelitowej. 

Na dzisiaj to już wszystko. Taka dawka wiedzy powinna uspokoić właściciela, którego pies ma biegunkę. Powiedzmy sobie szczerze, że jelitówka u psa może martwić każdego opiekuna, ale dzięki dzisiejszemu wpisowi dowiedzieliśmy się, że są skuteczne działania, które mogą ulżyć ukochanemu pupilowi.

Czytaj także:


   

Tekst przygotowała

Lek. wet. Marika Chaszczyńska

Absolwentka kierunku Medycyna Weterynaryjna na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu. Posiada doświadczenie kliniczne w pracy z psami i kotami, obejmujące profilaktykę, diagnostykę oraz leczenie najczęściej występujących u tych pupili chorób. Aktualnie pracuje w laboratorium weterynaryjnym, jako parazytolog.

Opiekunka swojego czworonożnego pupila - pieska.

 

Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz samodzielnie określić warunki przechowywania lub dostępu plików cookie w Twojej przeglądarce.